Z historii szkoły

Szkoła Podstawowa w Czerwonem, która od 1 września 2005 roku nosi zaszczytne imię Marszałka Józefa Piłsudskiego, istnieje w obecnym budynku od 29 sierpnia 1964 r.

Do I wojny światowej szkoła nie posiadała własnego lokalu. Zajęcia były prowadzone w domach prywatnych, m. in. w domu Państwa Siwików, który do chwili obecnej znajduje się przy trasie Kolno – Pisz. Jeszcze w okresie międzywojennym szkołę przeniesiono do samodzielnego budynku pochodzącego z ok. 1895r., a położonego na terenie dzisiejszego obiektu OSP. W okresie przedwojennym  uczyło czworo nauczycieli i ksiądz.

Tuż po zakończeniu II wojny światowej szkoła rozpoczęła swoją działalność. Pierwszym jej powojennym kierownikiem  był Pan Aleksander Olszak, a kadrę pedagogiczną łącznie z nim stanowiło czworo nauczycieli. Regularną pracę placówka rozpoczęła w roku szkolnym 1945/46, a uczęszczało wówczas do niej 289 uczniów. Zasoby szkoły były w tym czasie niezwykle skromne: biblioteka liczyła 140 woluminów, a placówka posiadała trzy mapy. Ciekawostkę stanowić może również to, że pierwszym językiem obcym, jakiego nauczano tuż po wojnie był francuski.

Dawny budynek szkoły

 

 

W tym okresie często zmieniali się kierownicy szkoły. Do 1958 roku było ich aż sześcioro. Sytuacja ustabilizowała się dopiero, kiedy  kierownictwo objęła Pani Teresa Kozłowska, która tę funkcję pełniła przez  26 lat.

11 września 1960 roku zawiązał się Społeczny Fundusz Budowy Szkoły, ponieważ warunki nauczania w ówczesnym budynku były niezwykle trudne, jako że posiadał on tylko trzy sale lekcyjne o łącznej powierzchni 110 m². Nowy budynek powstawał w latach 1962 – 1964. W budowie uczestniczyli mieszkańcy wsi. Oddano go do użytku 29 sierpnia 1964 roku. Obecny budynek był – jak na owe czasy – obiektem nowoczesnym, z salą gimnastyczną i wystarczającą liczbą pomieszczeń do prowadzenia zajęć edukacyjnych. Łączna powierzchnia budynku wynosi ponad 900 m² , a obszar należący do szkoły  – 1 hektar.

Uroczysta inauguracja roku szkolnego 1964/65 odbyła się już w nowym budynku. Oprócz Pani Teresy Kozłowskiej pracowało wówczas pięć nauczycielek, a do szkoły uczęszczało 193 uczniów. Po raz pierwszy biblioteka otrzymała własne pomieszczenie.

W latach sześćdziesiątych przy szkole funkcjonował już oddział przedszkolny. W roku szkolnym 1966/67 szkoła z siedmioklasowej została przekształcona na ponad 30 lat w ośmioklasową.

            W roku szkolnym 1973/74 nastąpiła zmiana organizacyjna: Szkoła Podstawowa w Czerwonem stała się szkołą zbiorczą, do której uczęszczały dzieci z Czerwonego oraz uczniowie klas starszych z Kozła i Wincenty. Od tego czasu regularnie funkcjonowały klasy równoległe. W klasach I – VIII uczyło się  258 uczniów, a pracowało 13 nauczycieli. W latach siedemdziesiątych rozpoczęły się sukcesy naszych uczniów w konkursach przedmiotowych, zwłaszcza z fizyki i matematyki.

W 1984 roku po 26 latach pełnienia funkcji dyrektora szkoły odeszła na emeryturę Pani Teresa Kozłowska.  Przez rok dyrektorem  był Pan Andrzej Trzpiot, a później – Pan Henryk Konert. Pod jego kierunkiem zakończono przystosowanie boiska szkolnego do uprawiania różnych dyscyplin sportowych. W latach dziewięćdziesiątych nasi uczniowie odnosili liczne sukcesy sportowe, a dzięki intensywnej działalności turystycznej prowadzonej w szkole poznali prawie całą Polskę, uczestnicząc w licznych wycieczkach.

W 1992 roku zlikwidowano filię szkoły w Koźle, a w pięć lat później – filię w Wincencie. Od  roku szkolnego 1997/98 do obwodu szkoły należą wszystkie dzieci z Czerwonego, Kozła, Górszczyzny i Wincenty.

W 1998 roku dyrektorem szkoły została Iwona Bielamowicz, dotychczasowa polonistka. W 1999 roku  w związku z reformą oświaty szkoła została przekształcona w sześcioklasową szkołę podstawową. W tymże roku pożegnaliśmy pierwszą klasę szóstą, która rozpoczęła naukę w gimnazjum, a w rok później –  ostatnią klasę ósmą.

W historii każdej szkoły, podobnie jak w życiu człowieka, bywają wzloty i upadki, chwile triumfu i słabości, ale ostatecznym zwycięstwem jest odnalezienie swego miejsca na ziemi i zrozumienie swego powołania. Wydaje się, że w ciągu wielu lat , zarówno pedagogom, jak i wychowankom udawało się to osiągać, a to niewątpliwie może stanowić źródło poczucia spełnienia.

Z historii najnowszej

 

     W kwietniu 2005 roku z inicjatywy społeczności lokalnej rozpoczęliśmy rozmowy o nadaniu naszej szkole imienia. Przyjęliśmy, że ma być to postać, której cechy oraz dokonania i reprezentowane przez nią ponadczasowe wartości będą wzorem dla naszych uczniów, młodych Polaków. Wybór nie był trudny – naszym Patronem został Marszałek Józef Piłsudski, Wielki Patriota, żyjący Polską i dla Polski. Wierzymy, że Jego niezwykły charakter, odwaga, konsekwencja, głęboka mądrość i umiłowanie Ojczyzny staną się ideałami naszych wychowanków. Pragniemy, by słowa Pierwszego Marszałka Polski: „Być zwyciężonym i nie ulec  to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach – to klęska” stały się ich przesłaniem życiowym.